Podróż poślubna na Kubę

Hawana

Hawana (hiszp. San Cristóbal de La Habana lub skrócone La Habana) to miasto nad Zatoką Meksykańską, stolica Kuby i największe miasto oraz port na wyspie i w całych Karaibach. Główny ośrodek przemysłowy kraju. Przemysł tytoniowy, petrochemiczny, włókienniczy, elektromaszynowy. Węzeł komunikacji lądowej, morskiej i lotniczej (międzynarodowe lotnisko im. José Martí). Posiada uniwersytet od 1728 roku. Hawana została założona około 1515 roku przez hiszpańskiego konkwistadora Diego Velaqueza de Cuellara na południowym wybrzeżu wyspy. W 1519 została przeniesiona na obecne miejsce (stąd według niektórych źródeł została założona w 1519). Początkowo była tylko portem handlowym, ale w 1607 została stolicą hiszpańskiej kolonii: Kuby. W 1728 r. powstał w Hawanie Uniwersytet. Mimo wielu napadów angielskich, francuskich i holenderskich piratów miasto dynamicznie się rozwijało i szybko stało się głównym hiszpańskim portem w Nowym Świecie. Z wyłączeniem okupacji angielskiej w 1762 podczas wojny siedmioletniej do 1898 należała do Hiszpanii. Zatonięcie 15 lutego 1898 w hawańskim porcie pancernika USS Maine (prawdopodobnie w wyniku wybuchu kotła) stało się pretekstem do wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej w wyniku której Hawana wraz z całą wyspą przeszła pod amerykańską okupację. W 1902 Hawana została stolicą Republiki Kuby. W pierwszej połowie XX wieku stała się ważnym ośrodkiem turystycznym. W dniu 8 stycznia 1959 została zajęta przez rewolucyjne oddziały Fidela Castro. Prowadzona przez Castro polityka gospodarcza doprowadziła do zmierzchu świetności miasta, ale począwszy od lat 80. XX wieku prowadzone są zabiegi renowacyjne w obrębie starego miasta. W Hawanie znajdują się liczne zabytki architektury kolonialnej. Z tego powodu stare miasto La Habana Vieja zostało w 1982 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na starym mieście znajduje się Plaza de la Catedral czyli główny plac starego miasta z barokową katedrą. Pozostałe zabytki to: Malecón – promenada nadmorska, Museo de la Revolución – Muzeum Rewolucji Kubańskiej, mieszczące się w dawnym pałacu prezydenckim dyktatora Batisty, zamek i fort Morro z XVI w., zamek de la Real Fuerza z 2. połowy XVI w. – dawna rezydencja hiszpańskiego gubernatora, senat z XVIII w., Katedra Niepokalanego Poczęcia z 2. połowy XVII w., klasztor Santa Clara z 1644 r., kościół San Francisco z 1656 r., ratusz miejski z 1792 r.

Cayo Largo

Niegdyś baza piratów karaibskich, dziś miejsce świetnego urlopu nurkowego na Karaibach. W okolicach Cayo Largo nie można, jak na razie, zagwarantować obecności rekinów, jak to ma miejsce w Jardines de la Reina. Jeśli jednak uda się przeforsować zakaz połowów ryb w Golfo de Gazones i ustanowić tam park morski, to jest tylko kwestią czasu, i to w dodatku niezbyt długiego, żeby i w tym miejscu było tyle samo, albo może i więcej rekinów, jak w Jardines de la Reina. Maleńka wyspa Cayo Largo znajduje się w archipelagu Canarreos, około 50 mil na południe od wybrzeży Kuby. Niegdyś służyła piratom za bazę, a od lat 80-tych minionego stulecia stała się jedną z największych atrakcji kubańskiej turystyki i poniekąd symbolem drogiego egzotycznego urlopu na Karaibach. W listopadzie 2001 r. wyspa została zniszczona przez huragan Michelle. Z tych zniszczeń odbudowywała się bardzo długo i nie bez problemów – dwa hotele nie zostały odbudowane wcale, a pozostałe dopiero w ostatnich latach (przy udziale kapitału zagranicznego). Dziś Cayo Largo jest idealnym miejscem dla miłośników nurkowania, łowienia ryb i tych, którzy lubią spędzać wakacje w resortach o wysokim standardzie.

Dolina Vinales

Valle de Viñales to dolina w górach Sierra de los Órganos w zachodniej części Kuby, w okolicach miasteczka Viñales w prowincji Pinar del Río. Jest to historyczny region uprawy tytoniu. W 1999 roku krajobraz kulturowy Valle de Viñales został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Żyzne dno zacienionej doliny stwarza doskonałe warunki do uprawy tytoniu. Valle de Viñales leży wśród charakterystycznych formacji skalnych pasma Sierra de los Órganos, nazywanych mogotami. Są to porośnięte bujną roślinnością ostańce erozyjne, powstałe w okresie jury. Formacje te pełne są jaskiń, z których niektóre stanowią atrakcję turystyczną. Należy do nich Cueva del Indio, w której w czasie konwisty chronili się Indianie z miejscowego plemienia Guanahatabey. W Valle de Viñales wciąż żywe są tradycje rolnicze – tytoń uprawia się tu tradycyjnymi metodami przy użyciu pługa, ciągniętego przez byka, a najpopularniejszym środkiem transportu jest wóz sklecony z długich pni. Około 4 km na zachód od doliny znajduje się gigantyczne malowidło Mural de la Prehistoria, wykonane w latach 60. XX wieku na zlecenie Fidela Castro. Ilustruje ono ewolucję człowieka aż do ostatniego ogniwa rozwoju, jakim jest „człowiek socjalizmu”.

Santa Clara

Santa Clara to miasto w środkowej Kubie, przy drodze samochodowej Carretera Central, stolica prowincji Villa Clara. Posiada około 205,8 tys. mieszkańców. Znajduje się w nim Mauzoleum Ernesto „Che” Guevary, wystawione w miejscu, w którym stoczyła się w w dniach między 28 grudnia 1958 a 1 stycznia 1959 bitwa decydująca o losach rewolucji kubańskiej.

Trynidad

Trinidad de Cuba to miasto w środkowej Kubie, w prowincji Sancti Spíritus, położone na wzgórzach w pobliżu Morza Karaibskiego i zamieszkane przez około 73 tys. ludzi. W XVIII wieku jeden z wiodących ośrodków handlu cukrem w Nowym Świecie, obecnie jedna z głównych atrakcji turystycznych wyspy. Kolonialna starówka wpisana została w 1988 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Najważniejsze zabytki miasta skupiają się wokół centralnie położonego Plaza Mayor. Należy do nich barokowa katedra, oraz były klasztor świętego Franciszka (Convento San Francisco) z charakterystyczną dzwonnicą, obecną na kubańskiej monecie o nominale 25 centavos, i Museo Nacional de la Lucha Contra Bandidos (Narodowe Muzeum Walki z Bandytami) w środku. Dokumentuje ono zwalczanie kontrrewolucyjnej partyzantki w pobliskich górach Escambray pomiędzy 1959 a 1965 rokiem. Ulubionym miejscem spotkań mieszkańców jest natomiast plac przed zamkniętym kościołem Nuestra Señora de la Candelaria, najstarszą świątynią miasta położoną na wzgórzu przy granicy miejscowości. W odległości kilkunastu kilometrów na południe od centrum znajduje się z kolei popularna wśród turystów plaża na półwyspie Ancón. Spośród lokalnych obyczajów na uwagę zasługują klatki dla kanarków, zawieszane przez mieszkańców przy wejściach do pomalowanych w ciepłe barwy kamienic, mające zapewniać szczęście i dostatek. Trinidad słynie na Kubie z koronkarstwa. Na uwagę zasługuje również regionalny napój z miodu, rumu i soku cytrynowego, nazywany Chanchanchara. Podobnie jak na całej Kubie spotkać też można kobiety w odświętnych strojach, celebrujące uroczysty dzień swoich 15 urodzin, tradycyjnie uważany na wyspie za granicę dorosłości.

Jardines de La Reina

Ogrody Królewskie „Najpiękniejsze miejsce, jakie kiedykolwiek widziałem …” – Krzysztof Kolumb, KUBA, październik 1492. 50 mil na południe od wybrzeża Kuby i 80 mil na północ od Rowu Kajmańskiego znajduje się 150 mil długi archipelag 230 wysp koralowych i mangrowych, trzecia najdłuższa rafa barierowa na świecie. Ta właśnie rafa tworzy granicę szelfu kontynentalnego – na południe obniża się dno morskie aż do Rowu Kajmańskiego, najgłębszego miejsca w Morzu Karaibskim (7 100 m). Nazwa Ogrody Królewskie (z hiszpańskiego Jardines de la Reina, po angielsku Gardens of the Queen) pochodzi od Krzysztofa Kolumba, który w roku 1492 odkrył ten archipelag i nadał mu imię po hiszpańskiej królowej Izabely Kastylijskiej. W roku 1996 zostało cały archipelag uznany parkiem morskim, a dziś jest największym rezerwatem morskim całych Karaibów. Jest to obszar zamknięty, gdzie zabronione jest łowienie ryb w celach komercyjnych, a dokąd ma umożliwiony wstęp maksymalnie 350 nurków rocznie. Można tu znaleźć nieuszkodzone tereny nurkowe z tradycyjnymi formacjami koralowymi od ścianek spadających do głębokości ponad 50 m przetkane kanionami oraz jaskiniami, aż po płytkie ogrody koralowe… i to wszystko pełne życia. Na niektórych tutejszych miejscach nie jest niczym niezwykłym spotkać 15 rekinów za jednym razem. Oprócz rekinów karaibskich spotykamy tu również ich mniejszych krewnych – rekiny błękitne oraz rekiny kato.